ภาพยนตร์เรื่อง A Revolution on Canvas กำกับโดย Sara Nodjoumi และ Till Schauder เป็นสารคดีเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ของกราฟฟิตีและศิลปะสตรีท ภาพยนตร์เรื่องนี้สำรวจต้นกำเนิดของกราฟฟิตีในนครนิวยอร์กในช่วงทศวรรษ 1970 และการพัฒนาไปสู่รูปแบบศิลปะที่แพร่หลายทั่วโลกในปัจจุบัน

ภาพยนตร์เรื่องนี้เริ่มต้นด้วยการสำรวจต้นกำเนิดของกราฟฟิตีในนครนิวยอร์กในช่วงทศวรรษ 1970 ศิลปินกราฟฟิตีรุ่นแรก ๆ เช่น Taki 183 และ Cornbread เริ่มต้นด้วยการเขียนชื่อเล่นของพวกเขาบนผนังและรถไฟใต้ดิน พวกเขาได้รับแรงบันดาลใจจากวัฒนธรรมฮิปฮอปที่กำลังเติบโตในตอนนั้น

ในช่วงทศวรรษ 1980 กราฟฟิตีกลายเป็นกระแสหลักมากขึ้น ศิลปินกราฟฟิตีเริ่มพัฒนาสไตล์และเทคนิคใหม่ ๆ เช่น การใช้สีอะครีลิคและการออกแบบที่ซับซ้อนมากขึ้น ศิลปินกราฟฟิตีที่มีชื่อเสียง เช่น Keith Haring และ Jean-Michel Basquiat เริ่มได้รับความสนใจจากนักสะสมและพิพิธภัณฑ์

“A Revolution on Canvas” ของ Till Schauder และ Sara Nodjoumi เป็นการผสมผสานที่ชาญฉลาดระหว่างการเมือง ส่วนตัว และศิลปะ โดยเผยให้เห็นว่าทั้งสามเรื่องสามารถเชื่อมโยงกันในลักษณะที่ทำให้พวกเขาไม่สามารถคลี่คลายออกมาได้อย่างไร สำหรับศิลปินชาวอิหร่าน Nikzad “Nicky” Nodjoumi ศิลปะถือเป็นเรื่องการเมืองเสมอ และศิลปะก็เป็นเรื่องส่วนตัวเสมอ ความมุ่งมั่นอันแน่วแน่ต่อความเชื่อและความต้องการที่จะแสดงความเชื่อเหล่านั้นทำให้เขาไม่เพียงแต่ถูกขับออกจากประเทศของเขาเท่านั้น แต่ยังเป็นหนึ่งในเสียงที่สำคัญที่สุดอีกด้วย บางครั้ง “A Revolution on Canvas” ให้ความรู้สึกกระจ่างเล็กน้อยเกี่ยวกับแนวคิด “Revolution” ที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบและความทะเยอทะยาน ซึ่งเป็น HBO Doc ที่ค่อนข้างตรงไปตรงมา แต่การสร้างภาพยนตร์ที่นี่เต็มไปด้วยความเห็นอกเห็นใจและสร้างแรงบันดาลใจ บางครั้ง งานของศิลปินที่ถูกญาติของศิลปินแกะกล่องออกมาอาจทำให้เกิดภาพฮาจิโอกราฟีแบบเรียบๆ แต่ Sara ลูกสาวของ Nicky ใช้มุมมองส่วนตัวของเธอให้เกิดประโยชน์ โดยไม่เคยปิดบังความรักและความชื่นชมของเธอ ทำให้เรารู้สึกแบบเดียวกันได้ง่ายขึ้น

Nikzad Nodjoumi ซึ่งปัจจุบันมีอายุ 81 ปีเป็นศิลปินชาวอิหร่านที่ย้ายไปนิวยอร์คในยุค 60 และค้นพบจิตวิญญาณแห่งการปฏิวัติของเขาในช่วงเวลาที่มีอยู่ทุกแห่งใน Big Apple เพียงเพื่อเฝ้าดูการผงาดขึ้นของชาห์ในประเทศบ้านเกิดของเขา แน่นอนว่าการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ทางการเมืองและสังคมได้ก่อให้เกิดการปฏิวัติอิสลาม และงานศิลปะของ Nodjoumi สะท้อนให้เห็นอย่างกล้าหาญในช่วงเวลาที่เขาถูกทำให้หัวรุนแรง โดยมุ่งเป้าไปที่ไม่เพียงแต่ความเป็นผู้นำในประเทศของเขาเท่านั้น แต่ยังรวมถึงระบบต่างๆ ทั่วโลกที่สนับสนุนมันด้วย งานศิลปะที่เห็นใน “A Revolution on Canvas” นั้นน่าทึ่งทั้งในด้านแนวคิดและการดำเนินการ การผสมผสานของป๊อปอาร์ตอย่าง Nodjoumi ที่เห็นในการเคลื่อนไหวต่อต้านวัฒนธรรมในยุค 60 ในนิวยอร์กและภาพลักษณ์ของวัฒนธรรมของเขา ความซาบซึ้งมากขึ้นต่อ Nodjoumi ในฐานะศิลปินจะเกิดขึ้นจากโปรเจ็กต์นี้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตาม สิ่งที่แยก “การปฏิวัติบนผืนผ้าใบ” ออกจากกันคือความพยายามที่จะเข้าใจ Nodjoumi ให้ดีขึ้นในฐานะมนุษย์ หูด และทุกสิ่ง เขาเป็นหัวข้อสัมภาษณ์แบบเปิดสำหรับลูกสาวของเขา โดยมักจะตอบคำถามของเธอในขณะที่เขาวาดภาพ ซึ่งเป็นการผสมผสานระหว่างศิลปินและพ่อให้เป็นภาพเดียว นอกจากนี้ เขายังชัดเจนเกี่ยวกับปัญหาที่นำไปสู่การหย่าร้างจากนาฮิด ฮากิกัต แม่ของซาราห์และเป็นศิลปินในตัวเธอเอง เขาทิ้ง Hagigat และลูกสาวของเขาให้เข้าร่วมการปฏิวัติต่อต้านชาห์ และจิตวิญญาณนั้นส่งผลกระทบต่อทุกสิ่งที่เขาทำ เมื่อเธอถามว่าเขาคิดถึงเธอหรือไม่ เขาก็ตอบตามตรงว่า “ไม่” จนถึงจุดหนึ่ง ดูเหมือนเขาจะตกใจกับข้อเสนอแนะที่ว่าการไปประท้วงในวันแต่งงานของเขาจะเป็นการตัดสินใจที่ผิดปกติ คนหนึ่งสัมผัสถึงความพยายามของผู้สร้างภาพยนตร์ที่จะทำความเข้าใจส่วนนี้ของพ่อของเธอให้ดีขึ้น และความเชื่อที่หลงใหลของเขาส่งผลต่องานศิลปะและครอบครัวของเขาอย่างไร ซารากล่าวว่า “ความทรงจำของฉันมากมายมาจากภาพวาดของเขา” และแง่มุมนั้นของ “A Revolution on Canvas” ก็เป็นจุดสนใจที่สุดของภาพยนตร์เรื่องนี้

สิ่งที่ฝังอยู่ในละครครอบครัวอันน่าทึ่งนี้ถือเป็นหนังระทึกขวัญระดับนานาชาติในความพยายามของ Nodzoumis ที่จะดึงงานศิลปะบางส่วนของ Nikzad จากพิพิธภัณฑ์ศิลปะร่วมสมัยเตหะราน เมื่อการประท้วงปะทุขึ้นในเมือง Nodzoumi หนีออกนอกประเทศโดยทิ้งภาพวาดอันน่าทึ่งไว้เบื้องหลัง ผลงานที่เขาเห็นพ้องต้องกันอาจไม่ใช่งานที่ดีที่สุดของเขา แต่มีความสำคัญทางประวัติศาสตร์ในการจับภาพช่วงเวลาที่สับสนวุ่นวายในอิหร่านซึ่งเป็นที่ที่พวกเขาสร้างขึ้น ความพยายามที่จะนำภาพวาดออกจากที่เก็บของพิพิธภัณฑ์นั้นรวมถึงการแก้ชื่อและภาพเบลอ ผู้ที่ไม่ต้องการให้ทางการรู้ว่าพวกเขากำลังพยายามนำงานที่ถือว่าต่อต้านอิหร่านกลับมาสู่แสงสว่างอีกครั้ง มันเป็นผลงานที่ทำได้ดีจนกลายเป็นสถานที่ที่น่าสนใจ แต่ฉันก็รู้สึกสนใจมากขึ้นเสมอเมื่อได้ดูซาราและนิคกี้คุยกันเรื่องชีวิตและงานของเขาในขณะที่เขาวาดภาพ โดยยังคงพยายามแสดงบางสิ่งผ่านงานศิลปะของเขาซึ่งเขาไม่สามารถเป็นคำพูดได้ มีคนคิดว่าเขาจะถูกบังคับโดยบางสิ่งภายในให้ทำอย่างนั้นไปจนวันตาย

ในช่วงทศวรรษ 1990 กราฟฟิตีกลายเป็นศิลปะกระแสหลักอย่างแท้จริง ศิลปินกราฟฟิตีเริ่มทำงานร่วมกับแกลเลอรีและพิพิธภัณฑ์ กราฟฟิตียังถูกนำไปใช้ในสื่อกระแสหลัก เช่น ภาพยนตร์และโทรทัศน์

ภาพยนตร์เรื่องนี้สำรวจการพัฒนาของกราฟฟิตีในแง่มุมต่าง ๆ รวมถึงประวัติศาสตร์ วัฒนธรรม ศิลปะ และผลกระทบทางสังคม ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ข้อมูลและมีส่วนร่วม และเหมาะสำหรับผู้ที่สนใจเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับกราฟฟิตี

ต่อไปนี้เป็นประเด็นที่ผมชื่นชอบในภาพยนตร์เรื่องนี้:

• ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้ข้อมูลและครอบคลุม มันสำรวจประวัติศาสตร์ของกราฟฟิตีอย่างละเอียด
• ภาพยนตร์เรื่องนี้มีภาพที่สวยงาม กราฟฟิตีบางชิ้นในภาพยนตร์เรื่องนี้นั้นน่าทึ่งมาก
• ภาพยนตร์เรื่องนี้ให้มุมมองที่หลากหลายเกี่ยวกับกราฟฟิตี มันสำรวจมุมมองของศิลปิน พิพิธภัณฑ์ และนักวิชาการ

โดยรวมแล้ว A Revolution on Canvas เป็นสารคดีที่ยอดเยี่ยม มันให้ข้อมูลและมีส่วนร่วม และเหมาะสำหรับผู้ที่สนใจเรียนรู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับกราฟฟิตี